ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเจ็ด

ระดับแห่งความศรัทธา

aśraddhayā hutaṁ dattaṁ
tapas taptaṁ kṛtaṁ ca yat
asad ity ucyate pārtha
na ca tat pretya no iha
อศฺรทฺธยา หุตํ ทตฺตํ
ตปสฺ ตปฺตํ กฺฤตํ จ ยตฺ
อสทฺ อิตฺยฺ อุจฺยเต ปารฺถ
น จ ตตฺ เปฺรตฺย โน อิห
อศฺรทฺธยา — ไม่มีศรัทธา, หุตมฺ — ถวายในการบูชา, ทตฺตมฺ — ให้, ตปห์ — การบำเพ็ญเพียร, ตปฺตมฺ — จัดการ, กฺฤตมฺ — ปฏิบัติ, — เช่นกัน, ยตฺ — ซึ่ง, อสตฺ — ผิด, อิติ — ดังนั้น, อุจฺยเต — กล่าวว่าเป็น, ปารฺถ — โอ้ โอรสพระนาง ปฺฤถา, — ไม่เคย, — เช่นกัน, ตตฺ — นั้น, เปฺรตฺย — หลังจากตายไป, น อุ — ก็ไม่เช่นกัน, อิห — ในชาตินี้

คำแปล

สิ่งใดที่กระทำไปเพื่อบูชา ให้ทาน หรือบำเพ็ญเพียร โดยปราศจากความศรัทธาในองค์ภควานฺ โอ้ โอรสพระนาง ปฺฤถา จะไม่ถาวร เรียกว่า อสตฺ และไม่มีประโยชน์ทั้งในชาตินี้และชาติหน้า

คำอธิบาย

สิ่งใดที่กระทำไปโดยไม่มีจุดมุ่งหมายทิพย์ ไม่ว่าจะเป็นการบูชา การให้ทาน หรือการบำเพ็ญเพียรจะไร้ประโยชน์ ดังนั้นโศลกนี้กล่าวว่ากิจกรรมเหล่านี้น่ารังเกียจ ทุกสิ่งทุกอย่างควรทำเพื่อองค์ภควานฺในกฺฤษฺณจิตสำนึก หากปราศจากความศรัทธาเช่นนี้และปราศจากคำแนะนำที่ถูกต้องจะไม่ได้รับผลประโยชน์อันใด คัมภีร์พระเวททั้งหมดแนะนำความศรัทธาแห่งองค์ภควานฺในการค้นหาคำสั่งสอนของพระเวททั้งหมด จุดมุ่งหมายสูงสุดคือ การเข้าใจองค์กฺฤษฺณ ไม่มีผู้ใดสามารถประสบความสำเร็จได้โดยไม่ปฏิบัติตามหลักการนี้ ฉะนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือ ทำงานจากจุดเริ่มต้นในกฺฤษฺณจิตสำนึกภายใต้การนำของพระอาจารย์ทิพย์ผู้เชื่อถือได้ นั่นคือวิธีการที่จะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างประสบความสำเร็จ

ในพันธสภาวะผู้คนหลงติดอยู่กับการบูชาเทวดา บูชาภูตผี หรือ ยกฺษ เช่น กุเวร ระดับความดีดีกว่าระดับตัณหาและอวิชชา แต่ผู้ปฏิบัติกฺฤษฺณจิตสำนึกโดยตรงเป็นทิพย์อยู่เหนือสามระดับแห่งธรรมชาติวัตถุทั้งหมด ถึงแม้ว่าจะมีวิธีการค่อยๆพัฒนาการคบหาสมาคมกับสาวกผู้บริสุทธิ์ และปฏิบัติกฺฤษฺณจิตสำนึกโดยตรงเป็นวิธีที่ดีที่สุดซึ่งแนะนำไว้ในบทนี้ เพื่อให้ประสบความสำเร็จเช่นนี้ก่อนอื่นเราต้องแสวงหาพระอาจารย์ทิพย์ที่ดี และได้รับการฝึกฝนภายใต้การแนะนำของท่าน เราจึงจะสามารถบรรลุถึงความศรัทธาในองค์ภควานฺ เมื่อความศรัทธานั้นแกร่งกล้าขึ้นตามกาลเวลาจนมาถึงจุดที่เรียกว่า ความรักแห่งองค์ภควานฺ ความรักนี้คือ จุดมุ่งหมายสูงสุดของสิ่งมีชีวิต ดังนั้นเราควรปฏิบัติกฺฤษฺณจิตสำนึกโดยตรง นั่นคือสาส์นของบทที่สิบเจ็ดนี้

ดังนั้นได้จบคำอธิบายโดย ภักดีเวดานตะ บทที่สิบเจ็ดของหนังสือ ศฺรีมทฺ ภควัท-คีตา ในหัวข้อเรื่อง ระดับแห่งความศรัทธา